In de periode april/mei 2017 heb ik 2 weken vrijwilligerswerk uitgevoerd in Nepal. Dit heb ik gedaan vanuit de organisatie NHEDF in de hoofdstad, Kathmandu. Ik heb altijd al vrijwilligerswerk willen doen waardoor ik deze kans meteen heb aangenomen. Samen met een andere vrijwilliger, Stephanie, ben ik naar Kathmandu gevlogen en hebben wij vanaf de eerste dag huidtherapeutische handelingen verricht. Allereerst kregen wij een rondleiding in het revalidatiecentrum van de NHEDF van Annelies Herikhuisen. Dit was een hele bizarre gewaarwording. Ik kon niet meteen realiseren wat ik daar zag. De leefomstandigheden van deze patiënten waren zó anders dan dat ik gewend ben hier in Nederland. Deze rondleiding was dus best een beetje schrikken.
Wel werden we meteen aan het werk gezet. De dag na aankomst was er namelijk een gratis huidkamp georganiseerd in Kathmandu, waar iedereen gratis mocht langskomen voor een huidscreening en advies. We hebben hier wel meer dan 100 mensen gesproken, waaronder ook weeskinderen. Ik heb gemerkt dat het vooral belangrijk was om hen voorlichting te geven over de preventie van bepaalde huidaandoeningen, en hygiëne. Wat voor ons in welvarende landen misschien vanzelfsprekend is, is in Nepal lang niet bekend bij iedereen. Al heb je het maar om een ‘simpel’ hygiëneweetje zoals je handen wassen na een toiletbezoek.
Tijdens mijn verblijf in Nepal heb ik ook meerdere kinderen in weeshuizen mogen bezoeken, om hen te screenen, te adviseren, te behandelen en hulpmiddelen aan te bieden. Dit hebben wij gedaan in samenwerking met de NAFA nurses. Samen ben ik met Marisa en Stephanie afgereisd naar dorpje Dhadagaun, in de bergen van Nepal. Hier hebben wij ook gratis bewoners gescreend, behandeld, voorgelicht en hulpmiddelen aangeboden.
Ik kan nu uit ervaring spreken dat deze mensen alle hulp verdienen die zij kunnen krijgen! Mijn tijd in Nepal kan ik zien als één van de meest bijzondere die ik ervaart heb.