Voor de lancering van Stichting Care 4 Nepal ben ik zelf in Nepal geweest om een vrijwilligersproject op te zetten in de Huidtherapie. Genoeg te doen in dit prachtige land, dat had ik meteen in de gaten!
Vooral door de complexiteit van de casuïstiek in combinatie met een schaarste aan adequate medische hulpmiddelen. Ook een gebrek aan kennis en kunde en het aansturen van hulpverleners zijn aandachtspunten.
Tijdens mijn bezoek in 2017 had ik budget om medische hulpmiddelen aan te schaffen ter ondersteuning van het project. Ik had van tevoren geen idee wat ik daar wel of niet kon aanschaffen aan Huidtherapeutische hulpmiddelen, maar ik kan zeggen dat we toen een heel eind zijn gekomen. Veel basis hulpmiddelen zoals handschoenen, wond verbandmiddelen, alcohol, naaldjes is vrijwel hetzelfde als wat we in Nederland kunnen aanschaffen.
Als je een vrijwilligersproject gaat opstarten, denk ik dat het belangrijk is dat je mensen niet afhankelijk maakt. Speerpunten zijn: ondersteuning bieden en kennis overbrengen. Er diende dus uitgezocht te worden, wat daar de juiste medische hulpmiddelen zijn, die overigens ook betaalbaar en verkrijgbaar zijn. Want als je nadien weer naar huis gaat, dan verdwijn je, maar het leven gaat in Nepal verder. Je wilt dan wat hebben bijgedragen. De kennis en kunde die je hebt overgebracht kan daar dan vervolgens weer worden doorgegeven. Daarnaast wordt de lokale economie gestimuleerd door het lokaal aanschaffen van materialen.
De basis medische hulpmiddelen konden we dus aardig verkrijgen in Kathmandu.
Het vinden van wat complexere medische hulpmiddelen was een wat grotere zoektocht.
Steunkousen en medische tape:
In Kathmandu waren er twee orthopedische bedrijven die steunkousen verkochten.
Om heel eerlijk te zijn: ik weet niet hoelang deze steunkous bruikbaar is en deze is veel minder effectief dan hoe we ze hier kennen. Ook verkochten ze medische tape, goed inzetbaar bij litteken- en oedeemtherapie. Daarnaast kon de Fysiotherapeute dit inzetten voor verschillende behandelingen.
Wondmaterialen en zwachtels:
Voor de wondverzorging was zowat alles aanwezig om de wond op een steriele en hygiënische wijze te reinigen en het te bedekken. Ze gebruiken daar vooral Betadine om de wond te reinigen en ter voorkoming van infecties en andere problematiek.
Betadine is wat wij meer gebruiken als we een schaafwond hebben, waar we viezigheid uit willen halen. Je schiet dus als het ware tekort bij behandeling van complexe, vaak geïnfecteerde, wonden. Om deze weer gezond te krijgen is daarom behoefte aan beter wondmateriaal. Voor de rest werken wondspecialisten in Nederland veel met zwachtels voor de wondzorg en het behandelen van oedeem. Deze kosten in Nepal 1,50 euro per rol. Voor de behandeling van onderbenen heb je ongeveer vier zwachtels nodig, best kostbaar dus!
Huidverzorging:
Verder hebben we in Nepal veel huidadvies gegeven. Het is erg duur voor de mensen om naar een huidspecialist te gaan. En als huidtherapeut heb je wel kennis en kunde over verschillende huidproblematiek, maar we kunnen niet alles behandelen. Veel huidproblematiek ontstaan namelijk door een zeer droge huid en een gebrek aan voldoende drinkwater per dag. In Nepal waren er wel goede huidproducten te verkrijgen die niet erg duur waren. Om daar opzoek te gaan naar iets passend voor de huid wat betaalbaar is vond ik erg leuk. En ik moet zeggen, je komt er aardig uit.
Daarom vind ik het erg belangrijk dat er tijdens de vrijwilligersprojecten veel gebruik wordt gemaakt van lokale medische hulpmiddelen. Zo kunnen ze daar echt verder als vrijwilligers weer weg zijn. Een gebrek aan goede, noodzakelijke hulpmiddelen willen we wel vanuit Nederland meegeven, zodra er vrijwilligers, vrienden of kennissen die kant op gaan.
Een tijd geleden ging een vriendin van Titia op vakantie naar Nepal en had nog ruimbagage over. Hanneke had toen een hele koffer verzameld aan ‘compressie wraps’. Dat kunnen ze daar goed gebruiken voor de oedeemtherapie, om het oedeem als het ware weg te drukken. Het grote voordeel is dat het gemakkelijk kan worden ingezet. Het is een klittenband systeem en aan de hand van een gemakkelijk meetkaartje kan de ‘Compressie wrap’ worden afgesteld. Dit kunnen de mensen dus zelf doen en anders kan YouTube worden geraadpleegd.
Dit is overigens een leuke manier om Nederlandse medische hulpmiddelen te recyclen. We hebben niks aan halflege dozen tissues of afgedragen steunkousen, maar als het hulpmiddel nog adequaat is en hier in Nederland soms al wordt weggegooid, dat komt daar nog mooi van pas. Ik vind dat erg leuk, nu dat de Stichting wat bekender wordt dat een bijdrage leveren op verschillende manieren kan.
Midden november gaan er vier Huidtherapie studenten naar Nepal. Ze hebben een bedrag te besteden voor medische hulpmiddelen. Het is erg leuk en nuttig om te kijken wat er in de koffer mee moet worden meegenomen uit Nederland en wat kan er lokaal worden aangeschaft.
Zwachtels gaan mee vanuit Nederland, dat hebben ze gekregen van verschillende praktijken in het land.
Verder gaan mee: luxe wondmaterialen die over verschillende wonden kunnen worden ingezet, siliconen pleisters voor complexe littekens en een grote zak met steunkousen.
Doordat er vrijwilligers vanuit Nederland naar Nepal gaan, kunnen wij onze zorg daar ook blijven verbeteren. Omdat we weten waar behoefte aan is en wat veel voorkomende problematiek is.
Ik wens de dames heel veel succes in Nepal! Jullie kunnen de ontwikkelingen en ervaringen volgen op de blog en op de Facebookpagina!
Geschreven door Annelies.