“Ik wil mijn passie voor de wereld en mijn passie voor de huidtherapie graag samenbrengen.”
Toen ik voor het eerst vrijwilligerswerk mocht gaan doen tijdens mijn studie tot huidtherapeute, dat was echt een droom die uitkwam. Mensen helpen en dan in deze specifiek beroepsgroep. Geen vrijwilligerswerk doen om vrijwilligerswerk te doen, maar echt iets kunnen bijdragen aan een beroepsgroep. Wereldwijd is huidtherapie is nog een onbekend beroep. In Australië wordt de studie ook aangeboden in Melbourne, ‘Bachelor of Dermal Sciences’. Daarnaast bevinden huidtherapeuten zich in andere landen, bijvoorbeeld Suriname, maar ze zijn op een hand te tellen.
Dit is ook de reden waarom het zo lastig is voor studenten om een passend vrijwilligersproject te vinden. De onbekendheid van het beroepsprofiel levert vaak veel vraagtekens op. Internationale ziekenhuizen, klinieken en instellingen weten daarom niet zo goed hoe deze stage zou moeten worden verleend aan enthousiaste studenten. Daarnaast staat er vaak een geldbedrag tegenover om vrijwilligerswerk te mogen doen. In sommige beroepsgroepen zijn er zelfs wachtlijsten.
Het vinden van een internationale stageplaats heeft mij meer dan zes maanden geduurd. Ik moest en zou een plek vinden. Ik had het immers helemaal uitgedacht. Ik zou gaan reizen in de zomer en daaraan sluitend ergens in Azië een plek vinden om te starten. Honderden brieven verder, kwam ik uit op een organisatie in Zuid-India. Dit was vlak voor de ‘deadline’ van school. Ook al was het nog niet 100% zeker, ik had het toch alvast mijn stageplan op school ingediend, want deze kans zou ik niet aan mij voorbij laten gaan.
Toen ik na mijn stageperiode in India naar Nepal vertrok ontmoette ik dhr. Samrat. Die heel erg open stond voor vrijwillige hulpverlening van verschillende specialismen. Na de aardbeving van 2015 was het erg gewenst dat mensen werden geholpen met bijvoorbeeld complexe wonden, littekens en oedeem.
Met zijn aandacht voor het beroep heeft hij nu meer kennis over de inhoud en huidtherapeuten Nepal kunnen bieden. Dhr. Samrat had voor de aardbeving een stichting opgericht genaamd: Nepal Healthcare Equipment Development Foundation. Dhr. Samrat is een ‘Medical Engineer’ en houdt zich bezig met medische apparatuur. Dit was ook de insteek van deze stichting om mensen te helpen met apparatuur gerelateerde therapieën. Dit omdat dit vaak niet te bekostigen is voor velen mensen in Nepal. Het is eigenlijk een heel bijzonder verhaal dat de doelstellingen van zijn stichting volledig zijn veranderd naar de aardbeving van 2015. In zijn kleine kantoortje ving hij mensen op en samen met zijn vrijwilligers gaf hij de slachtoffers medische hulp en voedsel. Dit is uiteindelijk gegroeid tot een groter revalidatiecentrum, wat op de dag van vandaag ons grootste project in Nepal is.
Omdat mijn vrijwilligerswerk in Nepal vrij plotseling was en ik niet echt een groot project kon voorbereiden, besloot ik vlak voordat ik was afgestudeerd in 2017 terug te gaan. Ik had al mijn huidtherapeutische stages al afgerond en met een langdurige voorbereiding en meer kennis ging ik terug naar Nepal om een groot project op te zetten. Ook kwamen er vier medestudenten langs om mee te helpen. Ik vind dat dhr. Samrat een open houding heeft en erg openstaat voor mensen met een passie om te willen helpen. Daarnaast heeft hij vele connecties in Kathmandu en weet ons daarom in contact te brengen met de juiste projecten. Ook weet hij nu heel goed wat het beroep inhoudt en wat voor een casuïstiek wij de bijpassende vaardigheden hebben.
Ik was niet de enigste met deze dromen. Meerdere mensen hadden een plek kunnen vinden. Er zijn nu meerdere stageplaatsen waar ze bekend zijn met het beroep en graag huidtherapiestudenten ontvangen, maar helaas niet voldoende om al deze dromen waar te maken. Daarnaast liepen studenten ertegen aan dat mede door de onbekendheid van het beroep niet alles uit de studenten kon worden gehaald. Als Huidtherapeut toetsen we meerdere competentiegebieden af dan alleen de rol als ‘behandelaar’. Paramedische disciplines zijn breed opgeleid en naast de beroepsrol van de behandelaar ontwikkel je jezelf als een beroepsontwikkelaar in de brede zin van het vak. Daarom kunnen vrijwilligers veel meer betekenen dan het behandelen van patiënten. Na bepaalde tijd gaan vrijwilligers weer naar huis en gaan de werkzaamheden in Nepal gewoon door. De insteek van onze Stichting is daarom ook niet om de paramedische professionals in Nepal afhankelijk te maken van luxe Nederlandse materialen en kennis. Het uitwisselen van ervaringen en kennis staan bovenaan gedurende deze gehele periode.
In Nepal zijn er ook paramedische specialisten, die veel kennis hebben over complexe casuïstiek. Hier in Nederland hebben we vaak toegang tot luxere materialen en apparatuur. Daarom richten vrijwilligers zich ook op het uitvoeren van onderzoek, het geven van voorlichting en scholingen en het schrijven van protocollen.
“Het is heel bijzonder om vrijwilligerswerk te mogen doen, al helemaal tijdens je studie. Stichting ‘Care 4 Nepal’ heeft dus niet alleen een mooi doel voor de mensen in Nepal, maar ook voor de mensen in Nederland.”
We krijgen veel aanvragen van studenten, maar ook afgestudeerde (para)medische professionals. Het blijft toch erg bijzonder hoeveel interesse hiernaar is. Voor mij is het erg waardevol om de ervaringen die ik heb gehad door te geven en voor anderen deze wens om vrijwilligerswerk te mogen doen in vervulling te laten gaan. We krijgen veel aanvragen en willen niet te veel studenten aannemen in een periode. We merken dat het anders wat te veel wordt voor een klein revalidatiecentrum en de externe projecten vergt veel organisatie.
“Ik vind het erg bijzonder hoe enthousiast mensen zijn en hoe ze hun interesse voor vrijwilligerswerk in Nepal kenbaar maken.”
We zijn pas net begonnen met de vrijwilligersprogramma’s, maar hopen zo om meer structuur in de vrijwilligersprojecten te krijgen. Zo weten de vrijwilligers ook waar ze aan toe zijn. In Nepal werkt het vaak wel wat anders dan dat wij hier in Nederland gewend zijn. Hier hoort ook een mooi leerproces bij. We hebben verschillende onderzoeksonderwerpen verzameld waarover onderzoek nodig is in Nepal. Zo kunnen vrijwilligers echt een bijdrage leveren. Het is erg leuk om te zien, de vrijwilligers kiezen een onderwerp waar ze belangstelling voor hebben. De interessegebieden zijn erg verschillend en dit zorgt voor veelzijdige hulp.
Ik weet hoe deze specifieke wens voelt, en ik wil deze wens voor anderen ook in vervulling laten gaan!
– Annelies
